De schrijversbubbel
Als ik schrijf, stap ik over de drempel van mijn schrijversbubbel. Dan ben ik niet langer in de werkelijkheid, maar in de wereld van mijn imaginaire vrienden. Het is een heerlijke plek: ik laat mijn fantasie de vrije loop en schep een wereld waarin ik het dagelijks leven van mijn lezers verwerk.
Ik teleporteer als het ware naar mijn verhalenmarkt, verborgen in mijn hart. Mijn hart herbergt verhalen die tot leven komen zodra ik verbinding maak met mijn fantasie.
Zo ontstonden Alex en Thomas uit de Legende van het Moeras. Zo kwam Yasir uit De Wisselaars tot leven. Hun wereld is compleet anders dan de onze, maar de gevoelens, de onzekerheden, de hoop en de dromen zijn herkenbaar voor elke lezer.
De werkelijkheid van alle dag
Voor tieners en jongeren kan de werkelijkheid soms overweldigend en overprikkelend zijn. School, sociale druk, verwachtingen van anderen: het kan zwaar en verwarrend aanvoelen.
Toch zie ik hen niet als een zielig hoopje mens. Ik zie hun veerkracht, hun spontaniteit en inventiviteit. In henzelf zit de drive om hun levenspad te bewandelen en te ontdekken wie ze zijn en wie ze willen worden. Daar haak ik bij aan met en in mijn boeken.
Escapisme versus herkenning in fictie
Even geen school. Geen druk van examens. Geen sport of een bijbaantje. Fantasy als escapisme. Even weg van de drukte van alle dag. Tijd om te lezen en mee op reis te gaan!
Zoals in De Legende van het Moeras moeten Alex en Thomas het moeras doorkruisen om te ontsnappen aan de soldaten van koning Yanek. Met het kristalzwaard splijt Yasir de lichtmagie-machten van Dragomir doormidden en ontmantelt hem, ondanks al zijn twijfels.
Actiescènes, spanning en avontuur zijn de ingrediënten van het verhaal en zorgen voor voortgang en snelheid. Flirten, de eerste verliefdheid en kleine persoonlijke overwinningen verdiepen hun persoonlijke rugzak.
Escapisme is niet hetzelfde als wegkijken. Terwijl lezers zich onderdompelen in een magische wereld leren ze tegelijkertijd iets over zichzelf. Het is een veilige oefenruimte waarin ze op zoek gaan naar antwoorden op hun vragen. Ze ontdekken de kracht van diversiteit en inclusiviteit, leren luisteren naar elkaar en over je eigen schaduw stappen en de ander zien en horen. Herkenning dat je fouten mag maken, dat je je eigen koers mag volgen, dat het leven een zoektocht is.
Wat was het fijn toen een jonge lezer in de klas riep tijdens mijn klasbezoek over De Legende van het Moeras: “Hey Zeynep, jij komt hierin voor!”
Het schrijfproces als persoonlijke reis
Schrijven vraagt veel van mij. Een fantasy YA ontstaat niet in een keer, het kost tijd, energie en emotie. Tijdens het schrijven ga ook ik door een rollercoaster aan gevoelens. Soms duiken oude ervaringen uit het verleden ineens op en leg ik het manuscript even weg. Of voel ik zo intens wat ik wil overbrengen dat ik mijn eigen verdriet doorgeef aan een personage. In een keer, zonder schroom.
Zoals Saol heeft ontvangen in het boek De Wisselaars – de zwarte vonk. Tijdens het schrijven van dit boek trokken we samen op, allebei met onze uitdagingen. In het derde deel kan ze met nieuwe ervaringen haar weg vervolgen.
Het verhaal komt uit mij, en daarom is het persoonlijk. Ik schrijf het manuscript vanachter mijn laptop, met mijn bril op waarmee ik de werkelijkheid observeer. Met mijn woorden kan ik het hart van mijn lezers op vele manieren raken. Het is mijn taak als schrijver om dit met precisie en inleving te doen. Zonder oordeel en neutraal. De lezer mag meebeleven, eigen ontdekkingen doen en vrienden worden met mijn personages.
Slotgedachte
Fantasy YA biedt een wereld waarin je kunt ontsnappen, maar tegelijk leren en groeien. Het is een veilige ruimte voor introspectie, avontuur en verbinding. Een plek waar het oké is om jezelf te zijn, om te twijfelen, te proberen en te falen. En vooral om niet te vergeten: de ontdekking dat je veel sterker bent dan je ooit dacht.